Spacer z psem po parku
Wychodzenie z psami na spacery, zwłaszcza w miastach, jest rzeczą zupełnie normalną. Dzięki temu psy mogą się przewietrzyć i zaspokoić swoje potrzeby, a ich właściciele są spokojni o to, że nie będą musieli wychodzić z nimi na dwór za kilka czy kilkanaście godzin. Dlatego w wielu parkach wydzielane są specjalne miejsca dla psów. W takich miejscach można spokojnie posiedzieć razem z psem, a nawet puścić go wolno, jeżeli właściciel psa ma pewność, że nie ucieknie on zaciekawiony jakimś wydarzeniem. Parki są na pewno bardzo przyjemnymi miejscami dla psów, ponieważ są cichymi miejscami, w których pies może nawiązać kontakt z przyrodą i innymi psami również wyprowadzanymi przez swoich właścicieli.
Jak przeprowadzić efektywne szkolenie dla psa?
Szkolenie psów powinno odgrywać bardzo ważną rolę w ich wychowaniu. Dzięki umiejętnej tresurze możemy zyskać naprawdę mądre i oddane zwierze. O czym pamiętać podczas szkoleń? Na pewno komendy, które pies już sobie przyswoi warto nagradzać smakołykami czy pieszczotą. Wtedy każdy niemal pies chętnie podejdzie do tresury i kolejnych szkoleń. Nie powinno się z kolei reagować złością i krzykiem na nieodpowiednie zachowanie psa. Chociaż zwykle psy szybko się uczą reagowania na kolejne komendy, ale jeśli nasz pies okazuje się mniej inteligentny, to jednak nie należy się zrażać. Oczywiście, nie wolno zapominać o tym, aby powtarzać komendy, które pies już przyswoił sobie wystarczająco dobrze ? zapobiega to zapominaniu o wyuczonych zachowaniach.
O udomowieniu psa
Początki udomowienia psa szacuje się na ok. 17-12 tys. lat temu11, był on używany przez myśliwych z Syberii, pojawia się też w Palestynie oraz w Iraku.
Do najstarszych ośrodków udomowienia psa zaliczyć można obszary Europy, gdzie znaleziono najstarsze szczątki tego zwierzęcia, czyli rejony Danii, Niemiec i Anglii, a także odkrycia z okolic Izraela, Iranu, Japonii, czy Turcji. Odkryto także, że na terenach Idaho, w Stanach Zjednoczonych 10000 lat temu także żył przedstawiciel psa domowego.
Współczesne prace archeologiczne prowadzone w jaskini Goyet na terenie Belgii odkryły pozostałości szkieletu psa pochodzące sprzed 31 tysięcy lat. Odkrycie weryfikuje dotychczasowe poglądy na temat czasu i miejsca udomowienia psa i wskazuje ludzi z kultury oryniackiej jako pierwszych hodowców tych zwierząt. Wykorzystywano je do transportowania zwierzyny łownej oraz do jej wytropienia. Analiza izotopowa pozostałości kostnych pozwala określić z pewnym prawdopodobieństwem, że pierwsze udomowione psy wyglądem były zbliżone najbardziej do współczesnych husky syberyjskich, były jednak od nich większe12.
Althaus wyróżnił cztery fazy w procesie domestykacji psa:
faza symbiozy, w której zarówno wilk (odpadki żywieniowe) jak i człowiek (czujność wilka ostrzegająca przed zbliżającym się niebezpieczeństwem) czerpią korzyści z współistnienia.
faza zacieśnienia więzów z człowiekiem, stopniowe blokowanie dostępu do zwierząt dziko żyjących.
faza świadomej selekcji hodowlanej na potrzeby człowieka.
faza hodowli psa ze względu na jego eksterier.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pies_domowy#Historia_i_udomowienie_psa